آدمی در مصاف با زندگی و رویدادهای آن، واکنش های متفاوتی از خود نشان می دهد، که بعضاً با حفظ تسلط و کنترل موقعیت، آنها را به گونه ای حل می کند و در مواردی دیگر، از موقعیت مذکور، متاثر شده و تحت الشعاع آن قرار می گیرد و به اصطلاح تعادل خود را از دست می دهد و برای دستیابی به تعادل مجدد نیاز به زمان مقتضی و ابتکار مناسب دارد.

یکی از شاخصهای بهداشت روانی نگرش های ناظر به زندگی مانند پذیرش مسؤلیت ها ست. نماز در این زمینه نقش تعیین کننده ای دارد. زیرا آداب نماز و شرایطی که نمازگزار باید آنها را مراعات کند، مثل غصبی نبودن مکان و لباس، رعایت شرایط زمان و مکان نماز و ... مسؤلیت پذیری را در انسان تقویت می کند.

اثرات نماز بر رفتار و زندگى يك نماز گزار واقعى به خوبى قابل مشاهده است.