روی ماه پروردگار
نماز-ستون دین
مسجد به معناى سجده گاه،مكان سجده و به تعبير عام، عبادتگاه است.اين تعبير در قرآن به صورت مفرد «مسجد» و به صورت «مساجد» به كار رفته است. واژه مسجد در معناى لغوى «مساجد» صورت همان سجده گاه و درمعناى اصطلاحى عرفى خاص مسلمانان، (عبادتگاه) است(رزاقى، بی تا، 13). ابن منظور در لسان العرب در معنای مسجد آورده : مسجَد و مسجِد جایی ست که در آن سجده میکنند و مفرد مساجد است. و ابن اعرابی می نویسد: مسجَد محراب و نمازگاه خانه هاست و مسجِد نمازگاه جماعات است و جمع آن مساجد است.
مسجد در لغت نامه دهخدا به این معنی آمده است:سر بر زمین نهادن محل و موضعی که در آن سجده میکنند –خانه خدا –محل سجود –جای نماز خواندن(برومند، 1380،58)
در اصطلاح مسجد قطعه ای کوچک یا بزرگ از زمین است که پس از نظافت و تسطیح و پاکیزه کردن آن سمت قبله در آن مشخص میشود و به نماز اختصاص می یابد این قطعه زمین ها گاهی دارای دیوارند و گاهی بدون آن , با شن و با حصیرهای ارزان یا فرش های گران قیمت مفروش می شوند گاهی بر روی این قطعه زمین بنایی عظیم با دیوار ها و سقف ها گنبد و مأ ذنه های بزرگ برپا میشود و گاهی نیز هیچ یک از اینهارا ندارد امّا در مسجد بودن آن تأثیری ندارد زیرا یک مسجد ساده و معمولی نیز همانند عظیم ترین مساجد مکانی مقدس با ویژگیهای ممتاز است ( برومند،1380، 60 ). نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان |
||
![]() |